مطالعه در مورد پایداری دم

هنگامی که دم در جهت محوری تحت فشار بیشتری نسبت به توانایی تحمل قرار می گیرد، ناگهان خم می شود و ثبات شکل خطی مانند میله فشاری یا فنر مارپیچ استوانه ای را از دست می دهد. این اجتناب ناپذیر است. اگر فشار داخلی دم از مقدار فشار خاصی که می تواند تحمل کند نیز بیشتر شود، باعث ناپایداری نیز می شود. آزمایشات ثابت کرده است که از بین رفتن دم در مهندسی به همین دلیل است. چنین مشکلاتی هم در آب بندی های الاستیک، جبران کننده های انبساط محوری و هم در شیلنگ های فلزی وجود دارد.

به عبارت دیگر، توانایی دم در تحمل فشار داخلی به طور کلی به پایداری آن بستگی دارد. برای بررسی پایداری دم می توان از فرمول معروف نوار فشرده سازی اویلر استفاده کرد! بار بحرانی آن را محاسبه کنید.

به این ترتیب می توان بار بحرانی دم را تقریباً با روش محاسباتی حل کرد. با این حال، به دو دلیل زیر، مقدار محاسبه شده معمولاً از مقدار واقعی بیشتر می شود. جزئیات به شرح زیر است.

به دلیل انحراف پردازش اندازه لوله راه راه و ضخامت مواد، محور لوله راه راه اغلب از محور تقارن اصلی منحرف می شود. به عبارت دیگر، برخی از کمبرهای اولیه در محور دم واقعی وجود دارد. برای شلنگ فلزی، یکنواخت نبودن قیطان آستین مشبک و غیر یکنواخت بودن استحکام هر قسمت نیز ظرفیت باربری دم را محدود می کند.

ثانیاً، چون تعیین مقدار سفتی خمشی در فرمول بار بحرانی، قوس نیم دایره تاج موج (دره) دم را به عنوان نقطه اتصال صلب دیافراگم در نظر می گیرد، خود بالاتر از مقدار سفتی خمشی واقعی است.3