پایداری دم

هنگامی که دمش تحت فشار محوری بیش از ظرفیت پشتیبانی قرار می گیرد، به طور ناگهانی خم می شود و ثبات فرم خطی را از دست می دهد، درست مانند میله فشاری یا فنر مارپیچ استوانه ای. این اجتناب ناپذیر است. اگر فشار داخلی دمنده نیز از مقدار فشار خاصی که می تواند تحمل کند بیشتر شود، ناپایداری نیز رخ می دهد. آزمایش‌ها ثابت کرده‌اند که خرابی دم در مهندسی به همین دلیل است. چنین مشکلاتی در آب بندی های الاستیک، جبران کننده های انبساط محوری و شیلنگ های فلزی وجود دارد.

به عبارت دیگر، توانایی دم در تحمل فشار داخلی به طور کلی به پایداری آن بستگی دارد. برای بررسی پایداری دم می توان از فرمول معروف نوار فشرده سازی اویلر نقل قول کرد! بار بحرانی را محاسبه کنید.

به این ترتیب می توان بار بحرانی دم را با روش محاسبه تقریباً حل کرد. با این حال، به دو دلیل زیر، مقدار محاسبه شده معمولاً از مقدار واقعی بیشتر می شود. جزئیات به شرح زیر است.

به دلیل انحراف پردازش در ابعاد و ضخامت مواد لوله راه راه، محور لوله راه راه اغلب از محور تقارن اصلی منحرف می شود. به عبارت دیگر، مقداری خمش اولیه روی محور دم واقعی وجود دارد. برای شلنگ فلزی، عدم یکنواختی بافت آستین مشبک و ناهماهنگی استحکام هر قسمت نیز ظرفیت باربری لوله کاروگیت را محدود می کند.

دوم، چون تعیین مقدار سختی خمشی در فرمول بار بحرانی بر اساس در نظر گرفتن قوس نیم دایره تاج موج (دره) دم به عنوان نقطه اتصال صلب دیافراگم است، از مقدار سفتی خمشی واقعی بالاتر است.